கவிதையே சொல்லவா...

மு.கு: இந்த முறை நிஜமாவே எனக்கும் அவளுக்கும் அவனுக்கும் எந்த சம்பந்தமும் கிடையாது! சும்மா சின்னதா ஒரு கதையும் கவிதையும் கலந்து! ("கலந்ததால ரெண்டுமே இல்லாம போச்சு!" அப்படின்னு எல்லாம் சொல்ல கூடாது!)



அவள்: உன் வருங்கால மனைவி கிட்ட இருந்து என்னடா எதிர்பாக்கின்ற?
அவன்: (இப்படி கேட்டதுக்கு இவ feel பண்ணனும்.. எடுத்து விடுடா!)

அழகில் வடித்தெடுத்த தேவதை தேவை இல்லை
காலை விழி பார்க்கும் முகதாட்சண்யம் போதும்

உயிரை உருக்கும் தமிழ் பேச தேவை இல்லை
மனதை மருகவைக்கும் உரையாடல் போதும்

இன்னொரு தாயாய் எனக்கு இருக்க தேவை இல்லை
என் தாய்க்கு இன்னொரு மகளாய் இருத்தல் போதும்..

ஒத்த மனக்கருத்து உடையவள் தேவை இல்லை
மற்ற கருத்தை மதிக்க தெரிந்தால் போதும்..

இதில் எதுவுமே தேவை இல்லையடி
என்னை நீயும் ..உன்னை நானும்
முழுமுதலாய் காதல் செய்வதாய் ஆனால்..

அவள்: அழக இருக்க வேணாமா? அழகா இல்லன பசங்க sight கூட அடிக்க மாட்டீங்க! எங்கன காதலிக்க போறீங்க?
அவன்: காதலுக்கு மனசுக்கு பிடிக்கணும்! கண்ணுக்கு இல்ல! உண்மை தான், அழகு பாப்போம், ஆனா அது just oru first impression. அதுக்கு மேல எத்தனயோ இருக்கு!
அவள்: like?
அவன்: you!
அவள்: ஆஹா! எனக்கேவா!
அவள்: அப்பறம் தமிழ்ல கவிதை எல்லாம் எழுதற! தமிழ் பேசும் பொண்ணு வேணாமா?
அவன்: மொழிகள் முக்கியமில்லை! மனதின் புரிதல்கள் அவசியம்.. மனசே புரிஞ்சதுனா கவிதை எல்லாம் எதுக்கு சொல்லு!
அவள்: அப்புறம் குழந்தை தேவை இல்லையா? தாய் வேணாம்னு சொன்ன!
அவன்: அப்படி சொல்லல! எனக்கு ஏற்கனவே ஒரு தாய் இருக்காள். இன்னும் ஒரு தாய் தேவை இல்லை! ஆனால் என் தாய்க்கு மகள் வேணும்னு சொல்ல வந்தேன்..
அவள்: அப்புறம் அது என்ன முழுமுதல் காதல்? கேள்வி பட்டது இல்லையே..
அவன்: எந்த ஒரு மனிதனும் குறைகள் இல்லாம இல்லை. அந்த குறைகளோட சேர்த்து நேசிப்பதாக இருக்கணும் காதல். நிறைகளை மட்டும் நம்பி வர கூடாது! அப்புறம் ராமர் மாதிரி மக்களுக்காக மனைவியை எரித்தால் அதுல முதல் காதல் மக்கள்! மனைவி இல்லை. அது மாதிரி இல்லாம வாழ்வின் முதல் காதலா இருக்கணும்! அது தான் மொத்தமா - முழுமுதல் காதல்!

அவளும் அவனுமாய் பேசி அவர்களாய் பிரிந்து சென்றார்கள்..வீட்டுக்கு.

பி.கு: அட பல நாள் கழிச்சு சந்தோஷமான முடிவா? சில பிரிவில் கூட சந்தோஷம் இருக்குங்க!