பூக்களில் உறங்கும் மௌனங்கள்

அதிகம் பேசுவதில்லை மலர்கள்..
அதில் மௌனங்கள் கூட
உறங்கித்தான் கிடக்கும்..

என்றேனும் ஒரு நாள்
எழுப்பி விடும் நம்பிக்கையில்...
தொடர்ந்து வீசும் தென்றல்....

தென்றலே
உண்மை தெரியுமா?

இதழ் திறந்து காத்து இருக்கையில்
மௌனங்கள் பலனில்லை மலர்க்கும்..
--------------------------------------------------------------------------



பூவே...

இடைவெளி இன்றி பேசி கொண்டிருந்தாய்..
பிடித்தது..
இதழ் தொட்டு பறித்து கொண்டேன்..

விரல் தீண்டியதில்
விழித்து கொண்டது
உறங்கி கொண்டிருந்த
உன் மௌனங்கள்..

இப்பொழுதோ
ஓயாமல் மௌனம் பேசுகின்றாய்..
என்ன சொல்லி தூங்க வைப்பேன்
விழித்து கொண்ட யாவையும்!

-------------------------------------------------------------------



வெற்று இதயங்கள்..
அர்த்தமில்லாத பேச்சுகள்..
காகித பூக்கள்..

பூக்களில்
உறங்கும் மௌனங்களை எழுப்ப முடியும்..
இதயங்களில்
உறங்குவதாய் நடிக்கும் மனங்களை?

--------------------------------------------------------------------


பி.கு: நச்சுன்னு ஒரு கவிதை போட்டிக்கான தலைப்பில் எழுதினது தான்.. :) இதில் முதல் கவிதையின் கடைசி இரெண்டு வரிகள் இதற்கு முன்பே நான் எழுதி இருந்தாலும்.. இங்க Conceptku நல்லா பொருந்துச்சு என்பதால்..


Wish you all a merry Christmas and a Happy New year folks!!!