விண்மீனாய்..

எப்போதும் போல ஒரே கவிதை எழுதாம, மூன்று குட்டி கவிதை..

விண்மீனாய்..

வாழ்க்கையெல்லாம்
இருட்டில் வாடி
வாழ்ந்து வந்தேன்..
வின்மீனாய் விழியிறங்கி
என் வழியெங்கும்
வெளிச்சமூட்டினாய் நீ...






ஒரு இதயம்

மனிதனுக்கு
ஒரு இதயம் போதுமாம்!
உன் இதயத்தை
இரவல் கொடு எனக்கு..
உனக்காக
நான் துடிக்கின்றேன்..





தீண்டாமை கொடுமை!

எங்கோ இருக்கும்
மேகத்தின் அழுகையெல்லாம்
கவனிக்க தெரிந்த உனற்கு..
அருகில் இருந்தே
அழுது கொண்டிருக்கும்
என் காதலின் அழுகை
கேட்காதது ஏனோ?