காதல் இருக்கும் பயத்தினில் தான்...

மீண்டும் காதல் பத்தி.

மு.கு:நான் ஒரு பால்ல சொன்னாலும், நான் சொல்லுவது எல்லாம் இரு பாலுக்கும் பொருந்தும்.

காதல் புனிதமானதா? காதல் பொழுதுபோக்கா? காதல் வெறும் ஆசையா, ஈர்ப்பா? பெண்(ஆண்)களை ஏமாற்றும் வித்தையா? இதில் எதுங்க காதல்?

காதல் ஒரு உணர்வு. அதை மேல் சொன்ன சில மற்றும் பலதாக நாம் உபயோகப்படுத்தலாம்.
கல் என்பவர்க்கு கல். கடவுள் என்பவர்க்கு கடவுள். அது மாதிரி தான் இதுவும். விடை காதலில் இல்லை. உங்களில் இருப்பது. புனிதம் என்பவர்க்கு காதல் புனிதம் தான். விளையாட்டு என்பவர்க்கு காதல் விளையாட்டு தான்.

காதல் பத்தி வரும் சினிமாக்களை குறை சொல்லும் முன்.. சற்றே யோசியுங்கள்.. ஆம் Cinema love is impractical and laughable at..but that doesnt excuse you from being disloyal to love. சினிமாக்கள் காதலை புனிதமாக மட்டும் காண்பிப்பதில் இல்லை தவறு. மனிதர்களின் வித்தியாசங்க்களை கணக்கில் எடுக்காமல், எல்லாரும் காதல் செய்வது இப்படி தான் செய்யனும் என்று சொல்ல வருவதில்(?) இருக்குது. முடிந்தால் காதல் சேர்வது.. இல்லை என்றால் வாழ்க்கை தொடர்வது தவறா? என்னை கேட்டால் தவறு. உங்களுக்கு இருக்க தேவை இல்லை. தெரிந்தும் சில தவறுகள் வாழ்க்கையில் நடக்கத்தான் செய்கின்றன. மனசு வலிக்கத்தான் செய்கின்றது. 'சரி', 'தவறு' எனபதே பார்வைக்கு பார்வை மாறுவடுவது தானே!

எல்லாரும் நினைப்பது போல் காதல் வருவது கஷ்டம் இல்லை. வந்த பின் தான் கஷ்டம்.
சிம்புவ எனக்கு பிடிக்காது. ஆனாலும் இந்த கருத்தை நான் ஒத்துக்கொள்கின்றேன். ஒரு பொண்ணை உன்மையிலே நாம காதலிச்சா, அந்த பொண்ணு வேற யாரையும் காதலிக்கலனா, கண்டிப்பா நம்ம காதலை ஏத்துப்பா. இது உலக நியதி. இதில் அழகு முக்கியமல்ல. காதல் அளவு முக்கியம். நம்ம காதலை என்னவா நினைக்கின்றோம் என்பது முக்கியம்.

ஆண் பெண் இடையேயான உறவு என்பது ஒரு நெருப்பு மாதிரி. நாம அதில் குளிர் காய பயன்படுத்தலாம். I mean a fleeting relation, which we indulge knowing we will not be in it for ever. For eg; Flirting is one such. இதுக்கு நமக்கு முன்னே இதுல யாரு குளிர் காய்ந்தா என தெரிய வேண்டியது இல்லை. இதுக்கு அப்புறம் என்ன நடக்கும் என யோசிக்க வேண்டியது இல்லை. நம்ம வேலை முடிந்ததும் போய்கிட்டே இருக்கலாம்.
இது வேற ஒருத்தருக்கு தப்பா சரியா என்பதை சொல்லும் தகுதி எனக்கில்லை... உண்மையில்.. யாருக்கும் இல்லை. அதே உறவு நாம பண்ணுற யாக நெருப்பா இருக்கலாம். மரியாதை செய்து, தியாகம் செய்து அதை நமதாக்கலாம். (உடனே நம்ம சச்சின், அப்ப பல யாகம் செய்தா என்று எல்லாம் கேட்கபடாது சொல்லிட்டேன் :P). எதாச்சும் ஒன்னு வேணும்னா, ஏதாச்சும் ஒன்றை தியாகம் செய்யனும். எது முக்கியம் என்பது நம்மளை பொறுத்தது.

இப்ப நம்ம காதல் யானை கதை பத்தி. இதை ஹேமா சார்பா சொல்லி, தீபக் சார்பா ஒன்னுமே சொல்லாம விட்டுட்டாங்க என்பது என் சிறு சந்தேகம்.(ப்ரியா சண்டைக்கு வராதீங்க.. முழுசா நடந்தது எனக்கு தெரியாது.. அதனால..) யாருமே காதலை கை விடுவோம் என்னும் எண்ணத்தில் காதல் செய்வதில்லை. ஏன் எல்லா தோற்ற காதலுக்கும் ஆணே பொறுப்பேற்க வேண்டும்?

முதல்ல புரிய வேண்டிய விஷயம், பெண்கள் போல ஆண்கள் யோசிப்பதில்லை. சிறு சிறு காயங்களுக்கும் அழும் பெண், லேசான காற்றுக்கு அசையும் புல்லை போல. புயல் அவர்களை பாதிக்காது. ஆனால் சிறு காயங்களை எல்லாம் எளிதாக தாங்கிக்கொள்ளும் ஆண் ego, is felled bye a emotional hurricane. He just cannot survive it. புரிந்து கொள்ளுதலும், ஜெயிக்கனும் என்ற எண்ணமும் இருந்தால், எந்த காதலும் தோற்காது. காதலை நம்ம கொன்று விட்டு, காதலையே குற்றம் சொல்லுவது சரியா?

நம்ம பொற்கொடி சொன்னாப்ல, ப்ரியா சொன்னாப்ல மோசமான ஆண்கள் இருக்கத்தான் செய்கின்றார்கள். இல்லை என சொல்ல வில்லை. ஆனால் அதே சமயம் மோசமான பெண்களும் இருக்கின்றார்கள் இல்லையா? character of a person is not dependent on the sex. but on the person, their experience, their beliefs.

இப்ப என்ன சொல்ல வர்ற என்று கேட்பது புரியுது. நான் முடிவுரை சொல்பவனல்ல. பயணத்திற்கு தயார் செய்பவன். முடிவுரை உங்கள் கையில். (இப்படி ஒரு பிட்ட போட்டு எதுவுமே சொல்லாம எஸ்கேப்பு!)

இதை எல்லாம் சொன்னாலும், இதை எல்லாம் சொல்ல உனக்கு என்ன அறுகதை இருக்கு என்ற இரு சிறு கேள்வி என் மனதிற்குள் முள்ளாக. ஜெயித்தவன் மறந்திடுவான். தோற்றவன் மறக்க மாட்டான்... ஒவ்வொரு வெற்றியிலும் ஒரு பாடம் ஒரு வாழ்க்கை..ஒவ்வொரு தோல்வியிலும் பல பாடம். பல வாழ்க்கை.

காதல் நிஜம். நம்ம?