கவிதைகளின் கவிதை (அழகிய கவிதை IV)

மு.கு: இதற்கு முந்தைய கவிதை பதிவுகள்
1. விழியெழுத்து
2. இப்படிக்கு நான்
3. போகாதே

குட்மார்னிங்..
உன்னை மாலை
பார்க்கும் பொழுது
சொன்னேன்..

"இப்ப குட்ஈவினிங் டா"
சிரிக்கிறாய் நீ..

உன்னை பார்க்கும்
பொழுது தான்
என் நாட்கள் விடியுமடி..
அப்படியானால்..
குட்மார்னிங் தானே...



ஏய்..
எனற்கு
ஒரு முத்தம் கொடுடி...

சீ... போடா..

எத்தணை முறை
கேட்டாலும்..
அள்ள அள்ள குறையாத
பேரூற்று போல...
உன் வெட்கம் மட்டும்.
இன்னும்
எவ்வளவு ஆழத்தில் முத்தம்?



"என்னால
பத்து நிமிஷம் தான்
பேச முடியும்டா"
சொல்லிவிட்டு
நீ சென்றுவிட்டாய்..

அப்பொழுது ஆரம்பித்த
சண்டை...

நீ வந்து பேசும்
அந்த பத்து நிமிடங்களாக
தாம் இருந்திருக்க கூடாதா
என்று
சண்டை போட்டுக்கொண்டிருக்கின்றன..
என் நாளின்
மீதி எல்லா பத்து நிமிடங்களும்.



தினமும் பிரியும் பொழுது
சண்டை போடுகின்றோம்..

அப்படியாவது
சில கணங்கள்
நீயின்றி வாழலாம்
என நினைக்கின்றேன் நான்..

மெதுவாக தான் புரிந்தது..
நடுப்பகலில்
வீட்டுக்குள் தாளிட்டு
ஒளிந்து கொண்டாலும்
மனதுக்குள் எட்டிப்பார்க்கும்
நிலவு நீ என...



"இனி உங்களை
நீ வா போ..
என சொல்வதில்லை.."
நீ..

ஏன் தீடிரென்று அந்நியம்
என எனற்க்குள் எழும்
கோபமெல்லாவற்றையும்..

"..என்னங்க.. கோபமில்லையே.."
என கொன்றும் விடுகின்றாய்!



"இனிமே எனக்கு
முத்தம் கொடுக்காதீங்க.."
கோபமாய் நீ..

"ஏன்? பிடிக்கவில்லையா?"
சந்தேகமாய் நான்...

முத்தத்தால்..
மனதில் வரும்
பக்க விளைவுகளில்
படிக்க முடிவதில்லை..

அடிப்பாதகி..
என் ஒற்றை முத்தத்திற்கே..
இப்படி சொல்கின்றாயே..
மொத்தமாய் என மனதிற்குள்
குதித்து நீ ஆடும் ஆட்டத்திற்கு
நான் என்ன சொல்ல?



காத்திருத்தல் தவம் என்றால்
காதல் வரம்..

இதயம் கோவில் என்றால்
அதில் நீ கர்ப்பகம்..

சிற்பம் கலை என்றால்
நீ அதற்கு உயிர் தரும் தேவதை...

இத்தணையும் கவிதை என்றால்
நீ கவிதைகளின் கவிதை